​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
Klik op het onderstaande beeld om de foto's van het concert te zien op schermgrootte.
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
Gabriël Fauré (1845-1924)
​
Volgend jaar herdenken we de 100ste sterfdag van Gabriel Fauré (1845 – 1924). Het programma dat we wensen te brengen deels hier in Tongeren, in Pelt en in Brugge loopt hier al wat op vooruit en is ontworpen om de laat Franse romantische stijl van de 19e eeuw te ontdekken en er dieper in te duiken.
De kern van het programma wordt gevormd door een van de meest iconische stukken van Gabriel Fauré, zijn Requiem. Het is beschreven als een "slaapliedje van de dood". Door overdreven dramaturgie rondom de dood te vermijden, probeert Fauré het menselijke gevoel van geloof in de eeuwige rust te vangen. Dit gevoel van "het eeuwige" wordt door het hele werk uitgebeeld, met constante beweging, lange frasen en uitgebreide harmonische modulaties die op de een of andere manier vertrouwd aanvoelen. De drijvende kracht van de compositie is het licht "Lux". In het 5e deel (Agnus Dei) is er een moment dat plotseling alles verstilt en het enige overgebleven geluid dat van de sopranen is, die op één enkele noot "Lux aeternam" zingen, als een lichtstraal die een donkere kamer binnenkomt. De richting naar het eeuwige, de geboorte van hoop op een vreedzaam hiernamaals, het licht tegenover elke duisternis, alles wordt uitgebeeld door een enkele noot die later instrumenten en stemmen verenigt en allen samen zingen "Moge het eeuwige licht op hen schijnen, Heer, met Uw heiligen voor altijd, want U bent goed."
De eerste versie van het werk werd in 1888 gepresenteerd tijdens een begrafenis van een architect in de kerk Sainte-Marie-Madeleine in Parijs. Door de jaren heen maakte hij verschillende aanpassingen en toevoegingen die uiteindelijk resulteerden in de versie van 1901 als laatste. In deze laatste versie zijn er zeven delen voor twee solisten, koor en orkest. Voor dit concert is een arrangement voor solisten, koor, strijkorkest en orgel gebruikt.
Naast dit meesterwerk van Fauré is er eerst een keuze uit kleinere koorwerken van Franse componisten die het landschap van Fauré's periode aanvullen. Deze werken zijn bedoeld om het perspectief van koormuziek in het laatromantische tijdperk van Frankrijk weer te geven.
​
Samen met Amabile uit Pelt en Vagantes Morborum uit Brugge vormt het Basilicakoor een 100-koppig koor, begeleid door een strijkersensemble en orgel.
​
De muzikale leiding is in handen van Alexander Kavvadas.
​
Solisten
​
Aurélie Moreels – Sopraan
​
​
​
​
​
Aurélie Moreels is een Belgische sopraan die haar muzikale carrière op jonge leeftijd begon. Toen ze nog maar een paar jaar oud was, nam ze onder leiding van R. Geubel liedjes op met Deutsche Grammophon. Op 15-jarige leeftijd begon ze haar reis als soliste in België. Aurélie studeerde operazang bij Marcel Vanaud aan het Koninklijk Conservatorium van Brussel en behaalde met onderscheiding een Masterdiploma in operazang, evenals de ‘Agrégation’. Ze heeft de tweede prijs gewonnen in de wedstrijd "Jacques Dôme" in Verviers. Aurélie is gespecialiseerd in oratorium en oude muziek, maar vervult ook diverse rollen op het podium. Ze zong op prestigieuze locaties zoals de Opéra Royal de Wallonie, Bozar, Opéra de Rouen Haute Normandie, Théatre des Champs-Elysées en Opéra Garnier de Paris. Daarnaast zingt Aurélie graag in ensembles en heeft ze samengewerkt met het Hildebrandt Consort, Vox Luminis, The New Barok Times Voices, Utopia, Choeur de chambre de Namur en nog veel meer. Ze geeft ook gepassioneerd zangles en muziektherapie.
​
François Héraud – Bariton
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
François Héraud is afgestudeerd aan het Conservatorium van Nantes en het CRR van Parijs. Hij nam deel aan uitmuntende masterclasses bij gerenommeerde artiesten zoals o.a. Alain Buet, Donna Brown, Christine Schweizer, Regina Werner en Françoise Tillard. François Héraud werkte al samen met dirigenten als Hervé Niquet, Jean-Christophe Spinosi, Sigvards Klava, Bart van Reyn en Martina Batic. Hij is thuis in alle repertoires en genres. In de barokopera Mercuri in Monteverdi's L'Incoronazione di Poppea met Ensemble Mattheus onder leiding van Jean-Christophe Spinozi, en in het Comédie-ballet Le Sicilien van Lully en Molière onder leiding van Hervé Niquet, opgevoerd in de Opéra van Reims. Hij trad ook op in operette met het Parijse orkest Les Frivolités Parisiennes, waar hij de rollen zong van Baron de Pictordu in Cendrillon van Pauline Viardot, en Duparquet in Ciboulette van Reynaldo Hahn.
​
In het operarepertoire zingt hij Schaunard in Puccini's La Bohême, Mozarts Don Giovanni, Escamillo in Bizets Carmen en Belcore in Donizetti's L'Elisir d'amore. Hij trad ook op als gastsolist in oratoria, met name in de Mis van Bach in B, het Requiem van Mozart, het Requiem van Fauré, het Duitse Requiem van Brahms en Puccini's Messa di Gloria. Hij voerde Beethovens Symfonie nr. 9 uit in kamermuziekversie met het Mendelssohn Ensemble onder leiding van Daniel Rubenstein in het Théâtre Royal du Parc in Brussel.
​
​
